Farklı olmalı insan… Karşındakinin onu keşfedebileceği en az bir özelliği olacak kadar farklı. Her şeye sevinirken, hiçbir şeye de üzülmeden durmamalı aslında. Tam ortada durmalı.
Tüm güzellikleri uzaktan şöyle bir görüp sadece birine yoğunlaşmalı. Ve insan düşünceli, duygulu, vefalı olmalı.Çıkar için insan sevilmez bunu bilmeli ilk önce. Daha sonra konuşabildiği, sevdiği, güzellikleri paylaşabileceğine inandığı herkesle konuşmalı doya doya… Onlara o pozitif enerjisini verip, çevresine o mükemmel ışığı yaymalı.
İnsan değer vermeli sevdiklerine ve bunu karşılıksız yaptığı sürece farklıdır diğer insanlardan…Çok zor ama zaten olay zoru başarmak, kolay olanı herkes yapar.Yunus Emre’nin dediği gibi ‘YARATILANI HOŞ GÖR YARATANDAN ÖTÜRÜ’. Bu felsefe ile hareket eden kişi zaten içinde aradığı mutluluğu bulmuştur.Bu dünyanın geçici olduğunu idrak etmiştir.Çoğu zorlu olaylara, sözlere sabretmeyi öğrenerek hayatını şekillendirmeyi başarmıştır. Çoğu insanın başaramadığını yapmıştır…
Son olarak insan, hayatın tüm zorluklarına, zamanın acımasız geçişine ve nefsinin o bitmek bilmeyen tutkusuna rağmen çevresinden, arkadaşlarından, sevdiklerinden, anılarından kısacası geleceğinden korkmamalı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder